Alhoewel Nederland het niet haalt bij Oost-Europa (een stijging van 13% aan medische zorgkosten) groeien in ons land de zorgkosten ook nog steeds met zo’n 2,1% ten opzichte van 1,3% inflatie in 2017. In werkelijkheid schat ik het zelfs op zo’n 4 tot 5%. Ondertussen zet de professionaliseringstrend in de zorg verder door. De medische wereld kan steeds meer ‘repareren’ en dit werpt vragen op. Wanneer is medische zorg noodzakelijk? En hoe ver mogen de medische kosten ten opzichte van het nationaal bruto product nog oplopen? Dit is een maatschappelijke discussie die wereldwijd speelt en waar we iets aan moeten doen voordat zorg straks onbetaalbaar wordt. In mijn ogen zijn er twee partijen die een rol moeten spelen in de strijd tegen stijgende zorgkosten: de zorgverzekeraars en de werkgevers.
Inefficiënte zorg
Onderdeel van de discussie is de inefficiënte in de zorg. Nu komen de stijgende zorgkosten die worden betaald vaak nog niet op de juiste plek, bijvoorbeeld bij verplegend personeel. We willen misschien wel meer zorgpremie betalen, mits deze ook goed wordt besteed. Daarnaast moet de toegang tot goede zorg beter geregeld worden. In ziekenhuizen moeten patiënten eindeloos terugkomen, worden ze van de ene specialist naar de andere gestuurd en laat een diagnose lang op zich wachten. In privéklinieken daarentegen werkt dit al een stuk efficiënter; je stapt met klachten naar binnen en komt echt geholpen weer naar buiten. Kan dit niet simpeler zonder dat dit klauwen met geld kost? Zorgverzekeraars moeten druk uitoefenen op de exercitie in de zorg.
Preventie is de sleutel
Werkgevers kunnen bijdragen aan het drukken van zorgkosten door middel van preventie. Wereldwijd zien we dat zij steeds meer geld en energie steken in het opzetten van wellbeingen duurzame inzetbaarheidsprogramma’s. In Nederland gebeurt dit ook, al dan niet in samenwerking met zorgverzekeraars. De laatste kunnen zorgprogramma’s inkopen, zoals dieetadvisering en een stoppen-met-rokencursus die onder de basisverzekering vallen. Met deze preventieprogramma’s kunnen werkgevers vervolgens meer nadruk leggen op een gezondere levensstijl van hun personeel. De werkgever zal nooit dokter worden (en dat moeten we ook niet willen) maar kan wel van grote invloed zijn op de gezondheid van werknemers. Uiteindelijk leidt deze preventie tot lagere zorgkosten.
Werken aan eigen duurzame inzetbaarheid
Als zorgverzekeraars en werkgevers samenwerken, kunnen de oplopende zorgkosten dus een halt toegeroepen worden. Bijvoorbeeld door gezamenlijk health checks te organiseren. De zorgverzekeraar koopt de zorg in en de werkgever faciliteert dit voor haar personeel. De feedback die hieruit volgt kunnen zij vervolgens beschikbaar stellen voor werknemers die er weer zelf mee aan de slag kunnen. Want uiteindelijk is dat het belangrijkst: werknemers moeten zélf nadenken en werken aan hun eigen duurzame inzetbaarheid. Dan dragen buiten werkgevers en zorgverzekeraars ook werknemers bij aan het beperken van hun eigen zorgkosten.
bron: amweb.nl