Feit of fabel: Wanneer je tijdens thuiswerken van de trap valt, is de werkgever aansprakelijk.

Feit of fabel: Wanneer je tijdens thuiswerken van de trap valt, is de werkgever aansprakelijk.

Werd er in het verleden misschien één of twee dagen in de week thuisgewerkt, op dit moment is thuiswerken voor veel werknemers meer een gewoonte dan een uitzondering. Door de maatregelen inzake het Coronavirus zit er vaak niets anders op dan de hele week thuis te werken. De thuiswerkplek is de nieuwe kantoortuin geworden. Er wordt veel flexibiliteit van de werknemers verwacht. Maar hoe zit het met dat thuiswerken en de werkgeversaansprakelijkheid?

Zorgplicht

Op grond van artikel 7:658 BW is een werkgever verantwoordelijk voor een veilige werkplek voor zijn werknemers. Dit heet ook wel de zorgplicht van de werkgever. In principe is er sprake van werkgeversaansprakelijkheid indien de werkgever niet heeft voldaan aan zijn zorgplicht. Zorgplicht bestaat onder andere uit het geven van aanwijzingen en het nemen van maatregelen.

Op kantoor kan de werkgever hier invloed op uitoefenen door bijvoorbeeld het toepassen van de publiekrechtelijke verplichtingen op grond van de Arboregels en daarmee bijvoorbeeld het aanbieden van een goede stoel en een goed afgesteld bureau. Deze Arboregels gelden als minimum waaraan in het kader van de civielrechtelijke zorgplicht moet worden voldaan.

Maar bij thuiswerken is die invloed van de werkgever er niet of in beperkte mate. De werkgever is dan aansprakelijk voor schade opgelopen tijdens werktijd tenzij deze aantoont dat de werkplek wel veilig was. Dit is een zware bewijslast.

Ook al heeft de werkgever aan alle verplichtingen vanuit de zorgplicht voldaan, dan nog kan de werkgever op zijn werkgeversaansprakelijkheid worden aangesproken. Van een werkgever wordt volgens artikel 7:611 BW óók verwacht dat deze goed werkgeverschap laat zien.

Schade

Gezien deze zware zorgplicht kan een werkgever aansprakelijk worden gehouden voor een werknemer die thuis werkt, teveel uren achter elkaar werkt, te weinig pauze neemt en daardoor RSI oploopt. Zo was de uitspraak van het hof Amsterdam (7 september 2006).

Daarnaast kent een thuiswerksituatie andere risicofactoren dan op kantoor die letselschade kunnen veroorzaken. Denk aan rondslingerend speelgoed, een gladde vloer of een loshangende kabel. Een val is dan gauw gemaakt. Ook even thee zetten en je verbranden aan het hete water is geen ondenkbaar scenario. Ook dan kan een er sprake zijn van een situatie waarvoor de werkgever aansprakelijk is. Vaak zal dit gaan om hoe de werkplek ingericht is en de voorzieningen die voorhanden zijn. Van een werkgever kan uiteraard niet verwacht worden dat de werkplek door hem volledig geïnspecteerd wordt; er gelden lagere eisen aan een thuiswerkplek dan aan een plek op kantoor. Zo hoeft er bijvoorbeeld geen nooduitgang aanwezig te zijn.

Het ongeval moet gebeuren terwijl je aan het werk bent. Je kan van de trap vallen op weg naar je werkplek. Dan is dat gerelateerd aan het werk. Op kantoor kan je immers ook op een trap ten val komen. Ga je echter in de pauze even de ramen zemen en kom je dan ten val en breek je een been, dan zal dit niet als een arbeidsongeval worden gezien waarvoor de werkgever aansprakelijk kan zijn.

Feit of fabel

De “feit of fabel” van dit artikel kan dus eigenlijk twee kanten op. Het ligt erg aan de situatie of de schade is gerelateerd aan de werksituatie.

Bron: Senior Specialist Verzekeringstechniek – de Vereende