De EU-richtlijn motorrijtuigverzekering wordt gewijzigd
In dit artikel geven wij u kort de huidige stand van zaken weer over de komende wijziging van de EU-richtlijn motorrijtuigverzekering. Deze EU-richtlijn geeft de minimale vereisten voor de nationale wetgevers. In Nederland zijn de meeste bepalingen gerelateerd aan de Wet Aansprakelijkheidsverzekering Motorrijtuigen (Wam). De regels zijn niet alleen voor autoverzekeraars van belang, maar ook voor het Waarborgfonds en Nederlands Bureau.
De eerste richtlijn motorrijtuigverzekering dateert uit 1972. Toen werd met name het al bestaande groene kaart systeem verder in die richtlijn verankerd. Vandaag de dag is inmiddels de vijfde versie van deze richtlijn van kracht en die stamt uit 2007. Begin 2017 heeft de Europese Commissie een publieke uitvraag gedaan naar verdere gewenste aanvullingen.
Wat zijn de veranderingen?
In het kader van deze update zullen wij niet alle wijzigingsvoorstellen bespreken, maar ons beperken tot twee hoofdlijnen:
• Als eerste de reikwijdte van de richtlijn; door de opmars van allerlei nieuwe ‘vreemde’ voertuigen is het de vraag of deze ook allemaal onder de werkingssfeer moeten vallen en daarmee ook verplicht verzekerd dienen te zijn. Met ‘vreemde voertuigen’ worden de diverse nieuwe elektronische voertuigen genoemd die verkrijgbaar zijn, maar niet altijd een typegoedkeuring hebben. In een eerder artikel is de opkomst van diverse elektronische voertuigen besproken
• Als tweede het punt in hoeverre de Waarborgfondsen dekking moeten geven in geval van een insolvente autoverzekeraar. In Nederland gebeurt dit al, maar in veel andere EU-landen nog niet.
Waar staan we nu?
De Europese Commissie heeft inmiddels een akkoord met de regeringsvertegenwoordigers van de lidstaten. Daarmee is nu het zogeheten ‘triloge’ overleg gestart, waarbij genoemde partijen het nu ook nog eens moeten gaan worden met het Europees Parlement, dat inmiddels zelf ook een wensenlijst heeft opgesteld.
Wij verwachten dat dit ‘triloge’ overleg in de loop van dit jaar zal leiden tot een definitieve aanpassing van de richtlijn. Daarna hebben de individuele lidstaten vermoedelijk nog ruim een jaar de tijd om hun nationale wetgeving in lijn te brengen met de nieuwe regels.
bron: devereende.nl